In familiegesprekken gaat het er vooral om met elkaar in verbinding te komen.
Samen met al die gezins- of familieleden die mede de overtuiging dragen dat er aan de onderlinge communicatie iets ten goede zou kunnen veranderen. Dat kan zijn met ouder(s) en (volwassen) kinderen of met broers en zussen onderling. Veel kan er worden opgelost voordat het zover is dat één van de betrokkenen in een terminaal stadium komt en de omstandigheden dwingen. Wachten tot het zover is kan veel afdoen aan de kwaliteit van (samen)leven.

In beginsel gaat het om een veilige omgeving te creëren waarin iedereen, indien gewenst, uitdrukking kan geven aan wat er in hem of haar leeft met betrekking tot het komende afscheid. Bijvoorbeeld om de stervende datgene te vertellen dat normaliter gezegd wordt als de betrokkene opgebaard ligt in de aula of kerk. Als het te laat is voor de betrokkene om het nog te kunnen horen.
– Kunnen onafgemaakte zaken die het zieke familielid verhinderen om in alle rust het aardse leven los te laten, worden uitgesproken en afgemaakt.
– Kan het komen tot vergeving waar dat aan de orde is.
– Kan er emotionele rust ontstaan bij alle betrokkenen.
De familiegesprekken worden begeleid op basis van de principes van Verbindende Communicatie. Een communicatievorm waarbij respect en harmonie als uitgangspunten dienen.

Het gaat om het bespreken van de onderwerpen die het de stervende mogelijk maakt om makkelijker los te kunnen laten en in rust en vrede de laatste adem uit te blazen. Het regelen van (financiële) zaken die nu nog net georganiseerd kunnen en/of willen worden en het afronden van die zaken die nog niet zijn afgerond. Die dingen te zeggen die gezegd willen worden, om uit te praten over die onderwerpen die belangrijk zijn voor de onderlinge verstandhoudingen.
Zaken tot uitdrukking te brengen die het gezamenlijke lijden kunnen verlichten.
Die gesprekken met elkaar te voeren waarvoor we anders de moed niet hebben dan wel er het goede moment niet voor ervaren. Onderwerpen die gemeden zijn vanwege de lieve vrede.
Ook vergeving kan hier een belangrijke rol spelen. Ook al rust er vaak een soort taboe op het woord vergeving, bij het definitieve afscheid is vergeving eigenlijk altijd aan de orde. In kleine en grote zaken. Vult u zelf maar in……….De begeleiding van een deskundige, niet betrokken, begeleider kan bij dit soort gesprekken onontbeerlijk blijken.

Het definitieve organiseren van de activiteiten rondom het verscheiden is dan de volle verantwoordelijkheid van de familie alleen. Al dan niet op basis van directieven die de overledene vooraf al op papier had gezet. Er is intensieve afstemming nodig om een afscheidsceremonie te maken waarin iedereen zichzelf kan herkennen en waarbinnen ieders persoonlijke behoeften kunnen worden vervuld. De basis voor een dergelijk “organisatorisch” gesprek ligt wellicht in een bijeenkomst die daar direct aan voorafgaat. Waarin uitgesproken kan worden wat het komende afscheid voor iedereen betekent. Wat ieder persoonlijk nog tegen de terminale dierbare had willen zeggen als hij/zij dat nog had kunnen horen. En wat iedereen tegen elkaar zou willen zeggen over dingen die nog braak liggen om in volle harmonie het definitieve afscheid van de betrokkene te kunnen “vieren”.
Zaken waarbij je zeker wilt stellen dat je gehoord wordt en er rekening wordt gehouden met jouw gevoelens en jouw specifieke behoeften.

Gebruik maken van de speciale sfeer rondom het afscheid om zaken aan te kaarten die onderling leven en die gevoelig liggen, wellicht al jaren.
Dat er helderheid is over de afwikkeling van al wat de overledene nog betreft. En dat diegene die de afwikkeling als verantwoordelijkheid op de schouders neemt ook de instemming van alle andere betrokkene heeft en de noodzakelijke vertegenwoordigingsrechten krijgt.

Een veelvoud van zaken kunnen er nog spelen die, indien niet uitgesproken en helder gemaakt, aanleiding kunnen zijn tot negatieve verstandhoudingen die zich achteraf niet meer zo makkelijk laten herstellen.
In het familiegesprek wordt ervoor zorg gedragen dat iedereen in harmonie weer uit elkaar gaat en dat toekomstige betrekkingen niet belast zijn met zaken die rondom het afscheid niet werden opgelost ofwel zijn ontstaan.