Als je om je heen kijkt, als je leest wat er speelt in de maatschappij, je omgeving, het gezin. Demonstraties, werkdruk bij de Politie en spanningen in de samenleving….
Als je hoort hoe mensen elkaar aanspreken, in de politiek, binnen organisaties en in je omgeving…. Dan is voor mij een terugkerende reflectievraag: Hoe wil ik in het leven staan? Wat zijn mijn waarden en behoeften die ik wil leven en hoe geef ik hier vorm en inhoud aan? Dit vraagt om introspectie.

Deze vragen stimuleert me om te kijken met nieuw ogen en te luisteren naar mijn binnenwereld en hoe dit zich verhoudt met de buitenwereld.
Hoe voel ik me, ben ik nog in lijn met mezelf en ervaar ik nog rust in mijn leven die ik nodig heb?
Niet voor niets is de eerste stap in Verbindende Communicatie het proces van zelfverbinding.

Ik vertaal dit als:

• Weten waar je vandaan komt en wat je vertrekpunt is.
• Helderheid creëren welke behoeften voor mij essentieel zijn in het contact met mezelf en met anderen en mijn omgeving.
• Mijn top 7 leven en hoe organiseer ik mezelf dat mijn leven in lijn is met deze behoeften.

Voor mij gaat dit ook over Persoonlijk leiderschap. Ten diepste gaat dit over fundamentele zelfbepaling en besluiten nemen,  keuzes maken vanuit bewustzijn en in verbinding met behoeften.

Keuzes waarvan je aan de ene kant weet waar je naartoe wil gaan en tegelijkertijd niet zeker weet waarvoor je eigenlijk kiest en wat het je zal kosten. Herken je dit? 

Hoeveel adviezen en coaches je ook gehad hebt, springen doe je helemaal zelf, zonder enige garantie. Dit verwijst naar de driehoek DURF, EENZAAMHEID en ONZEKERHEID. Zegt Menno de Bree, de meeste van deze 3 is onzekerheid. Hoe ga je hiermee om?