Voor veel ouders is het thuisonderwijs een pittige uitdaging. Hoe is het met de roosters die de eerste week gemaakt zijn? Houden jullie je er nog aan, kost dat strijd, of heb je het laten varen? Ben je misschien een keer flink uitgevallen en heb je daar spijt van?
Als de normale structuur wegvalt raken mensen ontregelt en kunnen er makkelijk heftige emoties ontstaan die niet bijdragen aan verbinding… Dus mocht je dit herkennen wees gerust, dit is ‘normaal’.

Ik kan me voorstellen dat je hoopt dat je kinderen uren zoet leren, met online oefeningen door de school aangeboden, zodat jij ook iets kunt doen, of met een gerust hart even boodschappen kan doen? Check jij of ze hun werk doen, of dat er opeens een spel opduikt, of juist wegklikt…?

Er is één ding belangrijker dan school. Hoe gaat het met je kinderen? Zijn ze bang, of gespannen? Ze horen niet alleen alles wat er gebeurt maar ze voelen ook onze spanning en angst. Het idee van weken vrij leek geweldig, maar inmiddels is het een werkelijkheid is dat ze thuis zitten zonder hun vrienden echt te kunnen zien, zonder te kunnen sporten!

Misschien gaan ze gedrag vertonen dat lastig voor je is, uit protest, omdat ze niets ‘normaals’ kunnen doen. En ze zullen zich dan waarschijnlijk tegen jou afzetten… Wat doet dat met jou? Kan je dan je eigen boosheid en verdriet, omdat ze jouw inspanningen niet zien, opzij zetten en empathie hebben met hun boosheid om hun verdwenen vrijheid? Dat zijn behoorlijke uitdagingen…

Waar kinderen behoefte aan hebben is om zich veilig èn geliefd te voelen. Primair dus dat het oké is, ook als ze boos zijn. En wat heb jij nodig, nu? Minder stress? Meer ontspanning en acceptatie? Misschien helpt het als je het rooster losjes hanteert en je kinderen meer kind laat zijn. Speel buiten, ga met ze wandelen, bak koekjes en klieder met verf, speel bordspellen en kijk films. Ga samen experimenteren: zoek virtuele rondleidingen van musea of dierentuinen. Begin een boek te lezen met het hele gezin. Ga onder een deken knuffelen en doe af en toe helemaal niets.

Heb je zorgen over achterstand op school? Spreek je wensen en zorgen uit en probeer met zachte hand ze te blijven verleiden tot leren. Maar ga niet schreeuwen als ze het rooster niet volgen; maak een nieuw rooster, met wat meer ruimte!

Onze mentale gezondheid is nu belangrijker dan het uiteindelijke academische niveau van onze kinderen. En hoe ze zich nu voelen zal ze langer bijblijven dan wat ze precies geleerd hebben de komende weken. Zie het als leerzame weken voor jezelf op het gebied van Verbindende Communicatie!